Zaterdag 7 juli. dag 4

Lieve allemaal,
Vannacht, tenminste zo voelde het maar het bleek 5 uur te zijn, werd ik wakker door de oproep tot gebed. Na een korte pauze ging het gebed verder met meer enthousiasme getuige de toename in volume. Een ezel begon te balken en ik voelde met hem mee.
Vanmorgen naar de school voor een bijeenkomst met de ouders. De psychologiestudenten die deze middag zouden afstuderen zagen zelfs kans te komen, wat veel zegt over hun motivatie en betrokkenheid. Zij werden tevens ingezet als vertalers, net als gisteren. De opkomst was heel goed: bijna alle ouders waren present en zelfs ouders wiens kinderen op de wachtlijst staan. We hadden alles klaar, zelfs de beamer en de laptop hadden elkaar gevonden, en ineens viel alle stroom uit. Ach, vanaf de laptop en i-PAD was alles toch goed te zien. Het programma van gisteren hadden we enigszins aangepast. Met accent op interactie, communicatie (Amy had zeer verhelderende video's van het Hanen programma, veel overeenkomst met PRT) en zintuiglijke informatie verwerking. Ciara had hiervoor experimenten ingezet om de ouders meer bewust te maken van de zintuigen en the sensorysystem. Voor de smaak-test kreeg iedereen een Hollands laurierdropje, wat duidelijk niet werd gewaardeerd gezien de vieze gezichten en het (bijna) kokhalzen. Uitleg over de gevoeligheid (hyper en hypo) werd hierdoor wel duidelijker. Uiteindelijk kwam alles samen in de interventie met als doel het vergroten van de motivatie tot interactie en het aanpassen van de communicatie. Het was een geslaagde ochtend. Maandag hebben we nog een trainersdag waarmee we aan de slag gaan met het praktisch oefenen en de inzet van al het spelmateriaal dat vanuit sponsoring uit Holland is meegenomen. Rahel, de oprichtster van de school en ouder van, was enorm dankbaar voor al het materiaal en de kinderkleding.
Alle sponsors nogmaals hartelijke dank.

Andere ervaringen vandaag:
Een andere kant van Addis gezien. Het centrum dat een heel andere, 'groene' sfeer uitademt. Bij de universiteit was het een drukte van belang met alle 'graduates' in pak of mooie zwarte jurk. Veel bloemen en ook politie die je geregeld aangeeft dat je in de weg loopt. Het Museum van Ethiopië bekeken waar ook Lucy te vinden is, althans een replica van haar botten. Een mooie film toonde dat de eerste mensen afkomstig zijn uit Ethiopië en dat zij zich daarna over de hele wereld verspreidde.

In mijn 'sponsormail' had ik uitgelegd hoe ik betrokken ben geraakt bij de Nehemiah school en dat dit is gekomen door Dick, een chirurg uit de VS. Hij heeft voor deze 2 weken ook een bevriend dermatoloog uitgenodigd. Dick heeft hier vanwege zijn ReachAnotherFoundation tal van connecties, zeker in het medische veld. Hij regelt ook alle etentjes in bijzondere gelegenheden zoals bij een Joodse arts waar we gisteren waren. Deze chirurg verricht wonderen in dit land door zijn werkzaamheden in the Cure hospital, voorsl gericht op kinderen.
Wat heel duidelijk is dat hier talloze patiënten zijn die in de Westerse wereld gemakkelijk geholpen zouden kunnen worden, maar waar hier de middelen ontbreken. Een medisch student die we gisteren spraken was behoorlijk geschokt door de zieke kinderen die zij had gezien waar hier geen hoop voor is. Dit sterkte haar in haar idealen.

Ethiopië is een land vol contrasten. In een restaurantje waar we geluncht hadden waren de sanitaire voorzieningen niet om over naar huis te schrijven, terwijl een tiental superdeluxe computers in het restaurant opgesteld stonden en gebruikt werden.
En vanavond aten we in Lime Tree, een westers uitziend restaurant wat je een gevoel geeft ineens weer in een andere wereld te zijn.

Het is zaterdagavond 22 uur en we zijn allemaal moe. Morgen onze eerste dagje vrij.
Tot morgen
Denina hunu